
جنگ کاغذ و فستیوال قلم
من ازون نسلیم که مهم ترین حرفای زنگیش ناگفته موند..
یا شعر شده یا یجوری نقش بسته رو کاغذ..
حرفایی که هیچ کس ندیدشون..
میدونی چرا؟؟
چون سهم کلمات ما از گوش دنیا یا جوب آب بود یا شعله های آتیش...
با میدونی چرا؟؟
چون اعتماد توی این زمونه بوی ناااا گرفته..
به کسی اعتماد ندارم..
با یه بار درد و دل ظاهرا دوستانه میبینی که فرداش کل زندگیت مثل شایعه تو دست همه چرخیده.!!هه!!
پس به قول خودم ای شعله ها کلمات را دریابید(چی میگی؟؟!!))!!..! :|
پس بریم به جنگ کاغذ و فستیوال قلم